Σάββατο 8 Μαρτίου 2014

Ικεσία στόν Ασκληπιό

Επί τή ευκαρία τού εορτασμού τών Ασκληπιείων  στήν Αθήνα, τά πρώτα στήν πόλη εορτάσθηκαν στίς 8 τού Ελαφοβηλιώνος τού 420 π.κ.χ, άς ευχηθούμε στόν Σωτήρα Θεό μέσα από μιά τρυφερή Ικεσία πού σώθηκε σέ μιά Αττική στηλή τού 2ου αιώνα μ.κ.χ

"Αυτά είναι τα λόγια του αγαπητού σου ικέτη, Ω Ασκληπιέ, παιδί του υιού της Λητούς: πώς να εισέλθω στον χρυσό σου οίκο, Ω Μακάριε, Ω Θεέ πολυπόθητε, αν δεν είναι ευνοϊκή προς εμένα η καρδιά σου και αν η θέλησή σου δεν επιθυμεί να με θεραπεύσει και να με αποκαταστήσει και πάλι στο ιερό σου, για να δω τον Θεό μου που είναι λαμπρότερος από την ανοιξιάτικη γη. Μόνο εσύ, Ω θεϊκέ και μακάριε, είσαι ισχυρός. Εσύ, που αγαπάς τη συμπόνοια, ο Υπέρτατος Θεός σε χάρισε ως ισχυρή ευλογία των θνητών, ως καταφύγιο των δεινών τους. "


Τετάρτη 5 Μαρτίου 2014

Οικιακή Λατρεία


Ήθελα εδώ και καιρό να γράψω κάτι για όλους όσους δηλώνουν, για προσωπικούς λόγους, "νοερά" μαζί μας, στα πολιτειακά τελέσματα της "Λάβρυς", και φυσικά όχι για το αν οι λόγοι σκοντάφτουν σε τεχνικά ή καλλιτεχνικά εμπόδια. Κάθε φορά που διαβάζω τις "παραπονεμενές" δηλώσεις του τύπου "θα ΄θελα να 'μουν εκεί/αχ αυτή η απόσταση/άτιμη κοινωνία" κτλ., έχω την ίδια παρόρμηση.
Θα 'θελα να τους γράψω ενθαρρυντικά λόγια, να τους αντιπροτείνω λύσεις, αλλά γνωρίζοντας εξ ιδίων πόσο δύσκολο μπορεί να είναι το πρώτο βήμα ή/και πόσο φρούδα μοιάζουν τα λόγια χωρίς ουσιαστική υποστήριξη, ουδέποτε μίλησα.

Πρόσφατα ανακοινώθηκε πως πολύ σύντομα θα έχουμε στα χέρια μας έναν οδηγό, μια ενδελεχή καταγραφή όλων των οικιακών τελετών, ιεροπραξιών που στόχο έχει να ρίξει φως στις λατρευτικές πρακτικές, στη θεμελίωση των Οίκων μας σύμφωνα με την προγονική Παράδοση! 



Είχα την τύχη να διαβάσω το βιβλίο "Οικιακή Λατρεία" που εκδίδει η Λατρευτική Κοινότητα "ΛΑΒΡΥΣ", πριν αυτό λάβει την τελική του μορφή. Και κάθε φορά που το διάβαζα, συνειδητοποιούσα πως είχα επιτέλους αυτό που έλειπε προκειμένου να απαντήσω σε όλους όσους δηλώνουν πως θέλουν αλλά δεν μπορούν.
Διότι μπορεί να μην έχουμε όλοι την ευχέρεια της συμμετοχής στις πολιτειακές εκδηλώσεις, αλλά πλέον δεν έχουμε καμμία δικαιολογία να μην ανάβουν οι Εστίες των Οίκων μας, να μην σπένδουμε στις οικιακές Θεότητες, να μην τελούμε τις ονοματοδοσίες των παιδιών μας, τους Γάμους, την Ταφή, να μην εορτάζουμε τη Νουμηνία, τις Πανσελήνους, την Ηλιοδίτη και τόσες άλλες εκδηλώσεις προς τιμήν των Θεών μας.
Δεν μπορούμε πια να είμαστε απόντες, διότι θα θεμελιώσουμε τους βωμούς των Οίκων μας, θα διατηρήσουμε άσβεστο το Πυρ της Εστίας μας, και θα τιμούμε τους Θεούς, τους Ήρωες και τους Προγόνους μας, όπως τους αξίζει.

Και είμαι βέβαιη πως, αργά ή γρήγορα, σε κάθε πόλη που θα «ανάβουν» οι Οικιακές Εστίες, θα αρχίσουν να τελούνται και Πολιτειακές εορτές.  Ελπίζω μέχρι τότε να έχει εκδοθεί και το δεύτερο βιβλίο «Πολιτειακή Λατρεία».