Κυριακή 4 Ιανουαρίου 2015

Δελφικός Ύμνος Διονύσου

Επί τή ευκαιρία καί τού φετινού ανοίγματος τού Κύκλου τού Διονύσου, αφιερώνουμε στόν Θεό τόν Δελφικό ύμνο είς τόν Διόνυσον τού Φιλόδαμου από τήν Σκάρφεια τής Ανατολικής Λοκρίδος, πρέσβη τών Δελφών στήν Αθήνα. Ό Ύμνος διατηρήθηκε γραμμένος πάνω σέ πέτρα.




Δευρ’, άνα Διθύραμβε Βάκχ’
ε υϊε, θυρσ’ηρες, βραϊ-
τα, βρόμιε, ηριναίς ικού
ταίσδε ιεραίς εν ώραις:
Ευοί ώ ιό Βάκχ’ ώ ιέ Παιάν.
Όν Θήβαις πότ’ εν ευίαις
Ζηνί γείνατο καλλίπαις Θυώνα
Πάντες δ’ αστέρες αγχό ρευ-
σαν σαις, Βάκχιε, γένναις.
Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ,
εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ’
ευαίωνι συν όλβωι.
Ήν, τότε βακχίαζε μεν
Χθων μεγαλώνυμός τε Κά-
δμου Μινυαν τε κόλπος Αυ-
γεια τε καλλίκαρπος:
Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.
πάσα δ’ αστεϊσόν δεμας
φαίνων Δελφίσιν σύγ κόραις
Παρνασσού πτύχας έστας.
Ιέ Παιάν κ.τ.ε.
Οινοθαλές δε χειρί πάλ-
Λων δέπας ενθέοις συν οίσ-
τροις έμολες μυχούς Ελευ-
σίνος αν’ ανθεμώδεις.
Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν
λαός ένθ’ άπαν Ελλάδος
γας αμφί ενναέταις φίλιον επόπταις
οργίων οσίων Ίακ-
χον κλείει σε, βροτοίς πόνων
ωιξας δ’ όρμον άλυπον:
Ιε Παιάν κ.τ.ε.
Παννυχίσιν δε και χοροίς
Ένθεν επ’ όλβιας χθονός
Θελξινοας έκελ’ σας, α
στησε μένος τε Ολυμπίας
εξορίαν τε κλείταν:
Ευοί ω ιο Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.
Μούσαι δ’ αυτίκα παρθένοι
κισσώι στε ψάμεναι: κύκλωι σε πάσαι
μέλψαν αθάνατον ες αεί
Παιάν ευκλεα τ’ οπι κλέου-
σαι  καταρξε δ’ Απόλλων.
Ιέ Παιάν κ.τ.ε.
Εκτελέσαι δε πράξιν Αμ-
φικτύονας θεός κελεύ-
ει τάχος, ως επάβολος
μην ικέτας κατάσχηι:
Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.
δείξαι δ’ έγ ξενίοις ετεί-
οις θεών ιερώι γένει συναίμωι
τόνδ’ ύμνον, θυσίαν τε φαί-
νειν συν Ελλάδος ολβίας
πανδήμοις ικετείαις.
Ιέ Παιάν κ.τ.ε.
Ω μάκαρ ολβία τε κεί-
νων γενεά βροτών, αγή-
ρων αμίαντον α κτίσηι
ναόν ες αε Φοίβωι:
ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν:
νεο χρύσεον χρυσέοις τύποις
πα ... ΝΘΕΑΙΓ κύκλου..
............ΚΩ δογ κομαν
δ’ αργαίνοντΕΑ..ΑΝΙΚ
δ’ αυτόχθονι κόσμωι.
Ιέ Παιάν, ίθι κ.τ.ε.
Πυθιάσιν δε πενθετή-
ροισι τροπαίς έταξε Βάκ-
χου θυσίαν χορών τε πολ-
λών κυκλίαν άμιλλαν:
ευοί ω ιε Βάκχ’ ω ιε Παιάν:
τεύχειν αλιοφεγγέσιν
δ’ αρχούσαις ίσον αβρον άγαλμα Βάκχου
εν......χρυσέωλ λεόν-
των στήσαι ζαθέωι τε τευ-
ξαι θεώι πρέπον άντρον.
Ιε Παιάν κ.τ.ε.
Αλλά δέχεσθε βακχειώ-
ταν Διόνυσον, εν δ’ αγυι-
αις άμα συγ χόροισι κι-
κληίσκετε κισσοχαίταις:
Ευοί ω ιο Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.
Πάσαν Ελλάδαν ολβίαν