Δευτέρα 13 Μαΐου 2013

Κάποτε ο Μάης

Όλα καλά!

Κάποτε ο Μάης ήταν ο Πρίγκηπας τών Επαναστάσεων.


Σιγά σιγά τά πράγματα αποκαθίστανται όπως τό θέλησαν οι Άρχοντες τού κόσμου
τού Κέρδους. Βεβηλωμένη Φύση στ' όνομα τού χρυσού, κατακρεουργημένος Λαός στ'
όνομα τών τραπεζιτών, μιά γεννιά όλοκληρη χαμένη στ' όνομα τού ξεπουλήματος
τής Χώρας. Απόλυτη υποταγή στούς νέους οικονομικούς φεουδάρχες, πού δέν
άντεξαν χωρίς δουλοπάροικους. Όλος ο συμπλεγματισμός τών ανθρώπων πού
λατρεύουν τόν θεό τού Κέρδους, ξεσπά βίαια εναντίον τών ανθρώπων τού Λαού. Σέ
λίγο θά εφαρμόσουν καί τό "Δικαίωμα τής πρώτης νύχτας".
4.000 αυτοκτονίες "θυσία σέ βρώμικο Βωμό".
Ευνουχισμένος Λαός, μαλθακοί βασιλιάδες πού δέν βλέπουν ότι είναι κιόλας γυμνοί, αυτοθαυμάζοντας τ' ανύπαρκτα ρούχα τής ευημερίας τους. Εκατομμύρια Ψυχές ρίχνονται στό καμίνι τού κανιβαλισμού τής ελεύθερης αγοράς. Ένας άγριος πόλεμος κυνηγιού τού
χρήματος έχει ξεσπάσει χρόνια τώρα κι εμείς βιώνουμε τίς συνεπειές του.
Καθένας πού δείχνει διαφορετικός, γίνεται εχθρός τού ομογενοποιημένου
συστήματος εκμεταλλεύσεως τών ανθρώπων, κάθε ελεύθερη φωνή εναντίον τού
συστήματος αντιπατριωτική πράξη.
 Αυτοί πού οδήγησαν στόν εκφασισμό τής κοινωνίας μας οδηγώντας τους στήν
αγκαλιά μιάς ναζιστικής συμμορίας, ετοιμάζονται οι υποκριτές νά πάρουν καί
μέτρα εναντίον τους.
Τό Ισραήλ συνεχίζει απτόητο τό apartheid  κατά τών Παλαιστινίων, τά
ξαναβρίσκει μέ τόν διαχρονικό συμμαχό της τήν Τουρκία, μέ τίς ευλογίες τής
Αμερικής, διότι αρκετά κράτησε αυτό τό παραμύθι μέ τήν Ελλάδα. Τό Ισλάμ
δυναμώνει μέ παρότρυνση τών Δυτικών. Τί θά 'χουμε νά σφάζουμε στά χρόνια πού
έρχονται;  Άλλωστε μεγαλώνει επικίνδυνα καί η Κίνα, καλό κάνει ένα κραταιό
Ισλάμ από τά κοσμικά κράτη τής περιοχής, πού δέν έμεινε καί κανένα. Μόνο η
Συρία τού Άσαντ αντιστέκεται.
Οδήγησαν μέ τούς συνεχείς πολέμους τούς Λαούς τών χωρών στήν προσφυγιά καί
στήν μετανάστευση, καί παίρνουν μέτρα εναντίον τους, όταν αναζητώντας
προορισμούς αναζήτησης τροφής, οδηγούνται στίς χώρες τους.
Η Ρωσία μόνιμος φαφλατάς τής διεθνούς σκηνής, δέν μπορεί καλά καλά νά
διασφαλίσει τόν "ζωτικό της χώρο", έμεινε νά κουνάει τό δάχτυλο σάν παρωχημένη
δασκάλα τής Σοβιετικής Ενώσεως.
Η Γερμανία ανίκανη νά παρεκλίνει από τόν ρόλο πού τής επιφύλαξε ή Μοίρα της
στόν κόσμο, συνεχίζει νά είναι η μάστιγα τού Δυτικού κόσμου.


Η Ε.Ε. διάλεξε τούς τραπεζίτες από τούς Λαούς της, επιβάλλοντας μιά άνιση οικονομική ένωση, χωρίς νά προηγηθεί πολιτική ενοποίηση.
Όλο τό παρηκμασμένο πολιτικό σύστημα προσπαθεί νά διατηρηθεί στήν Ζωή μέ
οποιοδήποτε κόστος. Διανοούμενοι πιά είναι οι Οικονομολόγοι καί οι οικονομικοί
αναλυτές. Οι ποιητές καί ο λεγόμενος πνευματικός κόσμος είναι μιά βαριά καί
άδεια σκιά ενός σκιάχτρου πού έφτιαξαν μόνοι τους, βουτηγμένοι στήν αλαζονία
καί στίς κρατικές επιχορηγήσεις. Έμειναν σήμερα νά εκπροσωπούνται από τόν
γηραιό καί ασταθή Μίκη.
Τό συστημικό παρακράτος πού όλα αυτά τά χρόνια κρυβόταν πίσω από τίς κουρτίνες
μιάς ψευδούς ευημερίας, έχει βγεί απροκάλυπτα μπροστά χρησιμοποιώντας ανοιχτά
πιά, πολιτικούς, πραιτοριανούς αστυνομικούς, ΜΜΕ πού άλλωστε είναι καί
υποτακτικοί υπαλληλοί τους. Ματατζήδες λειτουργούν ώς υπάλληλοι αδηφάγων
επιχειρηματιών, κακοποιώντας εργαζομένους. Ενεργώντας σάν στρατός κατοχής
εισβάλει σέ πόλεις (Κερατέα, Σκουριές), χρησιμοποιεί τόνους χημικών εναντίον
διαδηλωτών-εχθρών τής τριμερούς "μαϊμού" κυβέρνησης. Λεφτά γιά τήν καταστολή
πάντα υπήρχαν.
Ο Καπιταλισμός, η νομιμοποίηση δηλαδή τής απληστίας καί οι τοπικοί
κυβερνητικοί υπηρέτες του, χρειάζονται τά φθηνά ξένα χέρια, χρειάζονται τά
στρατόπεδα συγκέντρωσης ψυχών. Γιά νά έχουμε παντού Μανωλάδες, Ινδούς
φουκαράδες στ' "αναψυκτήρια" τών Μαγγίνων, οικιακούς δούλους γιά νά δείχνουν
οι νεόπλουτοι τήν κοινωνική τους ευμάρεια.


Είναι τουλάχιστον γραφικό σήμερα ν' αναζητούμε λύσεις διεξόδου μέσα από
νεοφιλελεύθερες οδούς πού δημιούργησαν τό πρόβλημα. Άν ο Καπιταλισμός
λειτουργούσε δέν θά δημιουργούσε τέτοια χαοτική κρίση. Είναι ένα παρηκμασμένο
σύστημα πού μόνο προβλήματα δημιουργεί πιά καί αυτό πού τού απόμεινε είναι νά
προσπαθεί αγωνιωδώς νά διαχειρισθεί τήν κρίση πού προκάλεσε.

Ό Μύθος πάλι μάς διδάσκει:
Προερχόμενος ο Ηρακλής από τή Θάσο και πηγαίνοντας στίς Μυκήνες έφτασε στήν
Τορώνη. Εκεί τον προκάλεσαν ο Πολύγονος και ο Τηλέγονος, οι άπληστοι γιοι του
Πρωτέα και εγγονοί του Ποσειδώνα, πού αφού δέν τούς έφτανε η πατρική περιουσία
έγιναν ληστές γιά νά ικανοποιήσουν τήν απληστία τους. Ο Ήρωας αφού σκότωσε καί
τούς δυο αντιπάλους του, επέστρεψε με ασφάλεια στίς Μυκήνες, όπου παρέδωσε
στόν Ευρυσθέα τή ζώνη της Ιππολύτης ολοκληρώνοντας τόν ένατο άθλο του.

Σοβιετικού τύπου λύσεις δέν κάνουμε τόν κόπο κάν ν' αναζητήσουμε.
Είναι καιρός οι εργαζόμενοι νά πάρουν τίς δουλειές στά χέρια τους. Ν' αρχίσει
η αυτοδιαχείριση καί τό Κοινοτικό σύστημα τής αλληλοβοηθείας. Δέν ήρθαμε σ'
αυτήν τήν Γή γιά νά υπηρετούμε αφεντάδες καί νά κάνουμε πλούσιες δέκα
οικογένειες τραπεζιτοτσιφλικάδων. Ο άνθρωπος πού δέν παράγει μόνος του πλούτο,
αλλά αμείβεται μέ μισθό διά τήν εργασία του από εργοδότη είναι Δούλος, κατά τό
Ελληνικό Έθος.

Είκοσι χρόνια δούλεψα καπνά∙ είκοσι χρόνια
φυντάνια, βοτανίσματα, ποτίσματα,
όργωμα, ξαναόργωμα και σβάρνισμα
και φύτεμα και σκάλισμα και πότισμα και μάζεμα κι
αρμάθιασμα και διάλεγμα και λιάσιμο και κόψιμο
και τέλος
δεμάτιασμα
για να 'ρθει ο έμπορας και να βαθμολογήσει
66 τοις εκατό στο κράτος
27 τοις εκατό στην τσέπη του
κι 7 τοις εκατό σ' εμάς
και μες σ' αυτά τα εφτά τοις εκατό,
να 'ναι λιπάσματα, ποτίσματα, οργωτικά, εργατικά
δικός μας μόχτος, χρέη, κ' η ζωή
που θέλει τη ζωή και τίποτε
δεν την παρηγορεί έξω απ' αυτή.

Αν είναι που οι μισοί ξενιτευτήκαμε
αν είναι που δεν έχουμε μια σιγουριά
και δεν χορταίνουμε ξεκούραση και ύπνο και φαΐ
δεν είναι που δεν εργαστήκαμε
δεν είναι που δεν κάναμε οικονομίες
δεν είναι που δεν ήμασταν οι τυχεροί∙
είναι που μας ληστεύανε και μας ληστεύουν:

Όχι οι Πέρσες μήτε οι Ενετοί
μήτε οι Τούρκοι μήτε οι Γερμανοί
μα οι δικοί μας
γενίτσαροι του πλούτου και της μόρφωσης
πολιτικοί κι ακαδημαϊκοί

και Εκκλησία και βιομήχανοι.
Είναι που μας ληστεύανε
και μας ληστεύουν.

Γιάννης Υφαντής, Νεοελληνική ιστορία
1976
Από τη συλλογή Ποιήματα Κεντήματα στο Δέρμα του Διαβόλου (1988)
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: