Ηλίθια Ευρώπη ή Ευρώπη καιροσκοπούσα;

Κάθε φορά πού ανεβάζατε κάποιο βίντεο ή φωτογραφίες μέ τίς θηριωδίες τών ισλαμοφασιστών, ρίχνατε νερό στό αυλάκι τού μύλου πού άλεθε θάνατο. Νομίζατε ότι υπήρχε κάποιος κρυμμένος πού βιντεοσκοπούσε τούς αποκεφαλισμούς; Οί ίδιοι "έσπρωχναν" τά βίντεο στήν δημοσιότητα. Παίξατε τό παιχνίδι τους, γίνατε συμμέτοχοι στό αιματοκύλισμα. Ό κοντοφθαλμισμός σας έγινε τ' όπλο, τά εκρηκτικά πού ζώθηκαν οί λάτρεις τών πιλαφιών καί τών παρθένων. Εσείς βοηθήσατε νά ξεφυτρώνουν παντού ταλιμπάν καί τζιχαντιστές, πανηγυρίζοντας μπροστά στίς κάμερες.
Σιγήσαμε όταν οί φιλάνθρωποι Αμερικανοί, Γάλλοι, Εγγλέζοι, Γερμανοί πουλώντας ή χαρίζοντας όπλα εξέτρεφαν τό τέρας τού ολέθρου. Επιβεβαίωσαμε ότι ό Λαός δέν χρειάζεται δικαιώματα, αλλά έναν εχθρό νά τόν φοβίζει. Ένας Λαός έρμαιο μιάς βρωμερής καί απάνθρωπης εξουσίας πού ζεί είς βάρος του εκατοντάδες χρόνια τώρα.
Θά μαζευτούν τά κοράκια τού θανάτου πάνω από τό ζαρωμένο σώμα τής Γηραιάς Ηπείρου, θυσιάζοντας τά παιδιά τού κόσμου, γεμίζοντας τά ταμεία τους. Σύνορα θά κλείσουν, φυλακές θ' ανοίξουν, ένα απέραντο συρματόπλεγμα θά αγκυλώνει τίς ζωές μας.
Καί τό φόβητρο τού "ξένου" θά κλείσει τίς πόρτες μας στήν ανθρωπιά. ΄Θά λαδώσουμε τίς μηχανές τού πολέμου μέ αραβικό πετρέλαιο, γιά "ένα τελευταίο τανγκό στό Παρίσι".

Η μπαλάντα τών οικόσιτων καταθλιπτικών

Λέω νά γράψω μιά μπαλάντα γι' αυτούς τούς ξεπεσμένους  αλαφροΐσκιωτους νεοιεροεξεταστές λάτρεις τών βρακιών τού κόσμου. Αυτών πού καθορίζουν τήν ζωή τους μέσα από τά σεντόνια ομοφυλοφίλων καί ετεροφύλων. Γι' αυτούς πού χνωτίζουν τούς καθρέφτες τους από ηθική αυταρέσκεια.
Γι' αυτούς πού κουρνιάζουν στίς κλειδαρότρυπες μιάς κρεβατοκάμαρας, βουλιάζοντας στήν έλλειψή τους...

Mύρισε Ελλάδα

                                                       

Μέ τήν επιλογή τού Ελληνικού Λαού στίς τελευταίες εκλογές, η Ελλάδα μπήκε στό προσκήνιο τών εξελίξεων οριοθετώντας αυτή τό πεδίο. Οί Λαοί τής Ευρώπης φαίνεται ότι επιζητούσαν ενδόμυχα καί τήν δική τους λύτρωση μέσα από τό αποτέλεσμα τών Ελληνικών εκλογών. Γιά πρώτη φορά στά τελευταία χρόνια ή Ελλάδα επιτίθεται. Ανεξαρτήτως πολιτικών τοποθετήσεων, από τήν ακραία δεξιά μέχρι τούς ελευθερόφρονες Αναρχικούς, η χώρα μας καί ή υπόλοιπη Ευρώπη βαδίζει στόν δρόμο πού χαράζει η νέα κυβέρνηση, συμφωνώντας ή διαφωνώντας. Η ανάταση τών Λαών τής Ευρώπης έχει χρώμα Ελληνικό. Μιά νέα οπτική τού κόσμου μας αναδύεται, εκφρασμένη από ανθρώπους χωρίς γραβάτα, αλλά μέ τήν ζώνη τους νά συγκρατεί τά βαριά παντελόνια τους.

Τό αποτέλεσμα τού εγχειρήματος είναι αβέβαιο, αλλά τί είναι βέβαιο σ' αυτόν τόν κόσμο; Τουλάχιστον θά δώσουμε τήν μάχη πού αρνιόντουσαν νά δώσουν οί νεοδοσίλογοι υπάλληλοι τών τραπεζών. Άλλωστε θεωρώ ότι οί επιλογές πού έχουμε είναι περισσότερες από αυτές πού έχουν αυτοί πού θυσιάζουν Λαούς στά γκισέ τών τραπεζών.

Ή κύρια αντίδραση έρχεται από τήν χώρα πού είχε ανέκαθεν σάν κορωνίδα τής ύπαρξής της τό  "Deutschland über alles". Μιά χώρα πού αιματοκύλισε τήν Ευρώπη πολλάκις. Η Γερμανία ανέκαθεν είχε τόν κομπλεξισμό μιάς ακατανόητης ανωτερότητας πού πηγάζει από τήν ελλειψή της. Μιά χώρα πού μοιάζει νά έχει ποινικό μητρώο παρά ιστορικό γίγνεσθαι. Η τάση της νά γερμανοποιεί τά πάντα τήν οδηγεί σέ μιά αέναη αυτοκαταστροφή.

Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ο Juncker, πρόεδρος τής Ευρωβουλής καί αρχηγός των Σοσιαλιστών ο Schulz, αρχηγός τού Λαϊκού κόμματος ο Joseph Daul Γάλλος Αλσατικής καταγωγής, ή Gabriele Zimmer αρχηγός τής Ευρωπαϊκής Αριστεράς, στίς περασμένες ευρωεκλογές κατήργησαν τό όριο τού 3% ώστε νά εισέλθει στήν ευρωβουλή ό ναζιστής Udo Foicht ελέγχοντας έναν ακόμη χώρο.

Η Ευρώπη αλλάζει μέ μπροστάρη τήν Ελλάδα. Θέλουμε μιά ελεύθερη Ευρώπη τών Λαών της ή μιά Ευρώπη φάκα υπό τήν Γερμανική ηγεμονία;

Ώς πότε τέλος πάντων θά λέγωμεν "ώς πότε;"
Γεώργιος Σουρής

Δελφικός Ύμνος Διονύσου

Επί τή ευκαιρία καί τού φετινού ανοίγματος τού Κύκλου τού Διονύσου, αφιερώνουμε στόν Θεό τόν Δελφικό ύμνο είς τόν Διόνυσον τού Φιλόδαμου από τήν Σκάρφεια τής Ανατολικής Λοκρίδος, πρέσβη τών Δελφών στήν Αθήνα. Ό Ύμνος διατηρήθηκε γραμμένος πάνω σέ πέτρα.

Δευρ’, άνα Διθύραμβε Βάκχ’

ε υϊε, θυρσ’ηρες, βραϊ-

τα, βρόμιε, ηριναίς ικού

ταίσδε ιεραίς εν ώραις:

Ευοί ώ ιό Βάκχ’ ώ ιέ Παιάν.

Όν Θήβαις πότ’ εν ευίαις

Ζηνί γείνατο καλλίπαις Θυώνα

Πάντες δ’ αστέρες αγχό ρευ-

σαν σαις, Βάκχιε, γένναις.

Ιέ Παιάν, ίθι σωτήρ,

εύφρων τάνδε πόλιν φύλασσ’

ευαίωνι συν όλβωι.

Ήν, τότε βακχίαζε μεν

Χθων μεγαλώνυμός τε Κά-

δμου Μινυαν τε κόλπος Αυ-

γεια τε καλλίκαρπος:

Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.

πάσα δ’ αστεϊσόν δεμας

φαίνων Δελφίσιν σύγ κόραις

Παρνασσού πτύχας έστας.

Ιέ Παιάν κ.τ.ε.

Οινοθαλές δε χειρί πάλ-

Λων δέπας ενθέοις συν οίσ-

τροις έμολες μυχούς Ελευ-

σίνος αν’ ανθεμώδεις.

Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν

λαός ένθ’ άπαν Ελλάδος

γας αμφί ενναέταις φίλιον επόπταις

οργίων οσίων Ίακ-

χον κλείει σε, βροτοίς πόνων

ωιξας δ’ όρμον άλυπον:

Ιε Παιάν κ.τ.ε.

Παννυχίσιν δε και χοροίς

Ένθεν επ’ όλβιας χθονός

Θελξινοας έκελ’ σας, α

στησε μένος τε Ολυμπίας

εξορίαν τε κλείταν:

Ευοί ω ιο Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.

Μούσαι δ’ αυτίκα παρθένοι

κισσώι στε ψάμεναι: κύκλωι σε πάσαι

μέλψαν αθάνατον ες αεί

Παιάν ευκλεα τ’ οπι κλέου-

σαι  καταρξε δ’ Απόλλων.

Ιέ Παιάν κ.τ.ε.

Εκτελέσαι δε πράξιν Αμ-

φικτύονας θεός κελεύ-

ει τάχος, ως επάβολος

μην ικέτας κατάσχηι:

Ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.

δείξαι δ’ έγ ξενίοις ετεί-

οις θεών ιερώι γένει συναίμωι

τόνδ’ ύμνον, θυσίαν τε φαί-

νειν συν Ελλάδος ολβίας

πανδήμοις ικετείαις.

Ιέ Παιάν κ.τ.ε.

Ω μάκαρ ολβία τε κεί-

νων γενεά βροτών, αγή-

ρων αμίαντον α κτίσηι

ναόν ες αε Φοίβωι:

ευοί ω ιό Βάκχ’ ω ιέ Παιάν:

νεο χρύσεον χρυσέοις τύποις

πα ... ΝΘΕΑΙΓ κύκλου..

............ΚΩ δογ κομαν

δ’ αργαίνοντΕΑ..ΑΝΙΚ

δ’ αυτόχθονι κόσμωι.

Ιέ Παιάν, ίθι κ.τ.ε.

Πυθιάσιν δε πενθετή-

ροισι τροπαίς έταξε Βάκ-

χου θυσίαν χορών τε πολ-

λών κυκλίαν άμιλλαν:

ευοί ω ιε Βάκχ’ ω ιε Παιάν:

τεύχειν αλιοφεγγέσιν

δ’ αρχούσαις ίσον αβρον άγαλμα Βάκχου

εν......χρυσέωλ λεόν-

των στήσαι ζαθέωι τε τευ-

ξαι θεώι πρέπον άντρον.

Ιε Παιάν κ.τ.ε.

Αλλά δέχεσθε βακχειώ-

ταν Διόνυσον, εν δ’ αγυι-

αις άμα συγ χόροισι κι-

κληίσκετε κισσοχαίταις:

Ευοί ω ιο Βάκχ’ ω ιέ Παιάν.

Πάσαν Ελλάδαν ολβίαν