Σάββατο 26 Φεβρουαρίου 2022

Ιερά Τελείν

  Επί τη ευκαιρία των ερχομένων Μεγάλων Διονυσίων, με τα οποία ολοκληρώνεται μεγαλοπρεπώς ο Κύκλος του Διονύσου, ο Δημοσθένης το 348 π.κ.χ. αναλαμβάνει την χορηγία του διθυραμβικού χορού των ανδρών της φυλής του, της Πανδιονίδος. Ο πολιτικός του αντίπαλος Μειδίας, ένας άξεστος, προκλητικός και επιδειξιομανής νεόπλουτος, ο οποίος με την αλαζονική του συμπεριφορά είχε κερδίσει την έντονη δυσαρέσκεια των πολιτών, αλλά παρόλα αυτά κατάφερνε να μένει ατιμώρητος ή να καθυστερεί για πολλά έτη την καταβολή των προστίμων στα οποία καταδικαζόταν.
 Ο Μειδίας έκανε το παν για να αποτρέψει την χορηγία του Δημοσθένη, αλλά όταν δεν τα κατάφερε εμφανίστηκε και γρονθοκόπησε τον Δημοσθένη κατά την είσοδό του στο θέατρο, την ημέρα της παράστασης. 
Ο Δημοσθένης προσήγαγε αυτόν σε δίκη με την κατηγορία της προβολής, δηλαδή της ασέβειας εναντίον της πόλης (αδικείν περί την εορτήν). 
Στον λόγο του "Κατά Μειδίου", ο Δημοσθένης μας αφήνει Ιερά παρακαταθήκη του Ελληνικού θρησκευτικού Έθους:

"Αν λοιπόν, Αθηναίοι, είχα υποφέρει αυτά από τον Μειδία χωρίς να είμαι χορηγός, θα καταδικαζόταν για τις πράξεις του μόνο για εξύβριση· τώρα όμως θα ταίριαζε, κατά τη γνώμη μου, να καταδικασθεί και για ασέβεια. Γιατί γνωρίζετε βέβαια ότι σεις συγκροτείτε όλους γενικά τους χορούς των δραμάτων και γράφετε όλους τους θρησκευτικούς ύμνους, όχι μόνο σύμφωνα με τα έθιμα της εορτής των Διονυσίων, αλλά και σύμφωνα με τους χρησμούς· σε όλους ανεξαιρέτως αυτούς, είτε προέρχονται από τους Δελφούς είτε από τη Δωδώνη, θα διαπιστώσετε ότι χρηματοδοτείται στην πόλη μας να συγκροτεί χορούς σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα έθιμα, να γεμίζουν οι δρόμοι με κνίσα από τις θυσίες και να φορούν οι πολίτες στεφάνια. Πάρε, παρακαλώ, και διάβασε το κείμενο των μαντειών αυτών.

ΜΑΝΤΕΙΕΣ
Απευθύνομαι σε σας, τους γιους του Ερεχθέα, που κατοικείτε στην πόλη του Πανδίονα και ρυθμίζετε τις εορτές σύμφωνα με τις παραδόσεις των πατέρων σας. Να θυμόσασθε τον Βάκχο και να σχηματίζετε χορούς όλοι χωρίς διάκριση στους πλατείς δρόμους ευχαριστώντας τον Βρόμιο για τους καρπούς της εποχής. Να σκεπάζετε το κεφάλι με στεφάνια και οι βωμοί να γεμίζουν με κνίσα από τις θυσίες.
Για την υγεία σας να προσφέρετε θυσίες και να προσεύχεσθε στον υπέρτατο Δία, τον Ηρακλή και τον προστάτη Απόλλωνα· για Τύχη Αγαθή να θυσιάζετε στον Αγυιέα Απόλλωνα, τη Λητώ, και την Άρτεμη· να στήνετε κρατήρες στους δρόμους, να σχηματίζετε χορούς φορώντας στεφάνια και έχοντας τα δύο χέρια υψωμένα σύμφωνα με τα πατροπαράδοτα έθιμα προς τιμή όλων των θεών του Ολύμπου και να μη λησμονείτε τις προσφορές.

ΜΑΝΤΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΔΩΔΩΝΗ
 Ο ιερέας του Δία παραγγέλλει στον λαό των Αθηνών τα εξής: επειδή αφήσατε να περάσει ο χρόνος για τη θυσία και τη θεωρία, γι᾽ αυτό θέληση του θεού είναι να διαλέξετε και να στείλετε γρήγορα θεωρούς· να θυσιάσετε στον Νάιο Δία τρία βόδια και μαζί με κάθε βόδι δύο πρόβατα· στη Διώνη να θυσιάσετε βόδι και να αφιερώσετε χάλκινο τραπέζι για το αφιέρωμα που προσέφερε ο λαός των Αθηνών.
Ο ιερέας του Δία στη Δωδώνη παραγγέλλει τα εξής: η πόλη των Αθηνών τα ἱερὰ τελεῖν προς τιμή του Διονύσου, να στήνει κρατήρα που να περιέχει κράμα από κρασί και νερό και να συγκροτεί χορούς· να θυσιάζει ένα βόδι στον Απόλλωνα που αποτρέπει τις συμφορές, ελεύθεροι και δούλοι να φορούν στεφάνια και να αναπαύονται μία ημέρα. Στον Δία, τον δωρητή των αγαθών, να προσφέρουν ένα λευκό βόδι.

 Εκτός από αυτούς υπάρχουν, Αθηναίοι, και πολλοί άλλοι χρησμοί, και ευνοϊκοί για την πόλη μας. Τί λοιπόν πρέπει να συμπεράνετε από αυτούς; Ότι εκτός από τις θυσίες που προστάζουν για τους θεούς, οι οποίοι καθορίζονται σε κάθε χρησμό, όλοι οι χρησμοί που εκδίδονται σας διατάσσουν επιπλέον να σχηματίζετε χορούς και να φοράτε στεφάνια σύμφωνα με τα πατροπαράδοτά σας έθιμα. Όλα λοιπόν τα μέλη των χορών που οργανώνονται και οι χορηγοί, στις ημέρες εκείνες που συγκεντρωνόμαστε για να λάβουμε μέρος στον αγώνα, φοράμε ως εκπρόσωποί σας σύμφωνα με αυτούς τους χρησμούς στεφάνια — χωρίς διάκριση, και εκείνος που θα νικήσει και εκείνος που θα έλθει τελευταίος από όλους· κατά την ημέρα όμως των επινικίων ο νικητής παίρνει για λογαριασμό του το στεφάνι της νίκης. Μπορούμε λοιπόν να ισχυρισθούμε ότι δεν ασεβεί όποιος προσβάλλει βίαια έναν από τους χορευτές αυτούς ή τους χορηγούς από προσωπική έχθρα, και μάλιστα στη διάρκεια του αγώνα στον ιερό χώρο του θεού;"