Ή κατά συνθήκη Γηραιά Ήπειρος φαίνεται νά δικαιώνει τ'όνομά της. Τό άλλοτε κέντρο τού κόσμου πού καθόριζε τήν πορεία τής ανθρωπότητος βρίσκεται σέ παρατεταμένη σήψη, αδύναμη νά δώσει λύσεις σέ μιά ανθρωπότητα πού δείχνει νά εμπνέεται οικονομικά από τήν Ανατολή καί πολιτικά από τήν Δύση. Ακόμη καί τό περιβόητο κλίμα της από τά ευνοϊκότερα στόν πλανήτη μας έχει αλλοιωθεί.
Βουτηγμένη πιά σέ μιά οικονομίστικη άποψη Ζωής, απώλεσε τήν Ψυχή της. Κοιτάζοντας τήν διαχρονικότητά τής υπαρξής της πού τήν κατέστησε πρωτοπόρα στά επίπεδα τής παγκόσμιας σκέψης, μόνο μελαγχολία γεννοβολά πλέον. Από τό Ελληνικό ''θαύμα'' καί τήν Pax Romana, τήν Aναγέννηση, τήν ''εμπορική επανάσταση'' μέ τήν εύρεση τής Αμερικανικής Ηπείρου, τόν Διαφωτισμό καί τήν Γαλλική Επανάσταση, τήν Ελληνική Επανάσταση τής Ανεξαρτησίας, τήν Βιομηχανική Επανάσταση, τά ρομαντικά κινήματα τής δεκαετίας τού '60, μέ τόν κόσμο νά έχει οράματα πού φτάνουν στό φεγγάρι κι ακόμη παραπέρα.
Περνώντας από τούς καταστρεπτικούς πολέμους τού 20ου αιώνα, κατάφερε νά βρεί τόν δρόμο της καί νά οδηγήσει τούς Λαούς της σέ μιά Ευρωπαϊκή κοινότητα πολιτιστικής πολυμορφίας.
Αυτό τό Ρομαντικό μόρφωμα πού ξεκίνησε μέ τίς καλύτερες προϋποθέσεις τείνει νά εξελιχθεί σέ γκιλοτίνα της .Ή Ευρώπη χάνει τόν αυθεντικό προσανατολισμό τού Ανθρωπισμού καί οδηγείται από μιά χούφτα τραπεζιτών στόν όλεθρο τών Λαών της. Ή ταπείνωση τής αξιοπρέπειας τών ανθρώπων της πρός χάριν τών αριθμών πού οδηγεί σέ μιά πλασματική κρίση είναι χαρακτηριστικό τού κατήφορού της. Ή Ευρώπη καί γενικότερα ή ανθρωπότητα βίωνε κρίσεις όταν δέν είχε τροφή, νερό, στέγη, όταν πόλεμοι μάστιζαν τήν Ζωή της, ασθένειες άνοσες. Ακόμη κι όταν δέν είχε χρήμα, έψαχνε μέταλα κι έκοβε νόμισμα. Σήμερα πού έχει λύσει τό βασικό πρόβλημα τής σίτισης, μέ τήν τεχνολογία ν' απογειώνεται συνεχώς, κι έχοντας μετατρέψει τό ανταλλακτικό της μέσο σέ χαρτί, άς εκτυπώσει χαρτί καί νά τό μοιράσει στούς Λαούς της, παρακάμπτοντας τόν πλασματικό κόσμο τών τραπεζιτικών αμοραλισμών.
Ή Ευρώπη οφείλει στούς Λαούς της νά ξαναβρεί τήν Μήτρα της. Νά οδηγήσει τήν Ανθρωπότητα μέσα από αυτήν τήν δυσμενή συγκυρία στόν Έρωτα γιά τήν Φύση καί τόν άνθρωπο. Μήτρα καί Ψυχή της είναι ή Ελλάδα, ή τέχνη τής Ζωής. Όποτε απομακρύνθηκε από τήν αγκαλιά τής Μάνας της (Μεσαίωνας), σκεπάστηκε τήν πιό βαρυά ταφόπλακα. Κί όπως είπε πρόσφατα ό μεγάλος Ρικάρντο Μούτι: «Ευρώπη χωρίς Ελλάδα ίσον βαρβαρότητα...»
"Στις φωτεινές αυτές ακτές (του Αιγαιοπελαγίτικου) άρχισε τη ζωή της η Ευρώπη. Όταν ο μύθος έσβηνε σιγά - σιγά, έγινε το Αιγαίο η θάλασσα της Ιστορίας. Πάνω από τα ανθισμένα νησιά πέρασαν οι εποχές. Ήρωες και έμποροι, στρατηγοί και λόγιοι, πειρατές και τροβαδούροι, ναυτικοί, προσκηνυτάδες, τυχοδιώκτες, ιεραπόστολοι κι εξόριστοι, πέρασαν με τα καράβια τους από λιμάνι σε λιμάνι απ' τα παμπάλαια χρόνια... Τα πανάρχαια αυτά νερά είναι η θάλασσα της μεγάλης ιστορίας του ανθρώπου. Ο μύθος έσβησε, η ποίησή του όμως έμεινε ζωντανή. Τα χτίσματα έγιναν ερείπια, αλλά κάθε κολώνα μόνη της που τινάζεται ακόμα ψηλά στον ουρανό δείχνει το θάρρος του ανθρώπου να βάλει την ψυχή του πιο ψηλά από την πείνα του. Μπορεί ίσως να διαβάζει κανείς τις παραδόσεις ακόμη μόνο σε σκονισμένα βιβλία μέσα σε ερημικές βιβλιοθήκες. Αλλά τα έργα για τα οποία μιλούν αυτές οι παραδόσεις έφτιαξαν τον κόσμο που σ' αυτόν σήμερα ζούμε".
"Το Αιγαίο είναι η θάλασσα των θαλασσών. Ο φλοίσβος των κυμάτων του είναι το τραγούδι που ακούστηκε στο λίκνο της Ευρώπης. Κλίνουμε την κεφαλή κι ακούμε μια μελωδία που μ' αυτή μάς νανούρισαν οι θεοί στην πρώτη μας νιότη".
Πέτερ Μπαμ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου